هوش چندگانه، مدیریت و رهبری در آموزش عالی کشور و ارائه مدل مناسب

هدف اصلی این مقاله بررسی رابطه هوش چندگانه با مدیریت و رهبری در آموزش عالی با تأکید بر دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات می‌باشد. تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش اجراء در زمره تحقیقات توصیفی - همبستگی می‌باشد. در این تحقیق تلاش شده است تا به سؤال های ایجاد شده در راستای مسئلة اصلی تحقیق پاسخ داده شود. جامعة مورد پژوهش در این تحقیق شامل 693 نفر از اعضای هیأت دانشگاه واحد علوم و تحقیقات می‌باشند. نمونة مورد پژوهش نیز با توجه به حجم جامعه و مبتنی بر جدول مورگان 248 نفر می‌باشند که برای انتخاب گروه نمونه معرف و افزایش دقت اندازه‌گیری از طریق روش نمونه‌گیری تصادفی ساده اعضای نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها در این پژوهش پرسش‌نامه 40 گویه‌ای محقق ساخته بوده که روایی آن به‌ صورت صوری به تایید ده نفر از اساتید دانشگاه قرار گرفت و پایایی آن نیز با توجه به طیف لیکرتی پنج گزینه‌ای به کار رفته در پژوهش از طریق آلفای کرونباخ 0.963 محاسبه گردید. آزمون های آماری به کار رفته در این پژوهش شامل رگرسیون خطی جهت تبیین مدل خطی و مدل معادلات ساختاری جهت ارائه مدل تاییدی نهایی می باشد. نتایج آزمون رگرسیون در مورد سؤال اول پژوهش نشان می‌دهد، بالاترین تأثیر از میان پنج مؤلفه عمومی‌مدیریت در دانشگاه ها، متعلق به مؤلفه برنامه‌ریزی با بتای 689/0 می‌باشد. و در مورد سوال دوم پژوهش نیز، بالاترین تأثیر از میان سه مؤلفه رهبری اثربخش در دانشگاه‌ها، متعلق به مؤلفه توسعه ارتباطات با بتای 661/0 می‌باشد. در نهایت مدل ساختاری ارائه شده نشان می دهد بالاترین میزان همبستگی بین متغیرهای رهبری و عملکرد مدیران بوده و از میان مؤلفه های رهبری بالاترین ضریب تأثیر مربوط به مؤلفه توسعه ارتباطات و در متغیر عملکرد مدیران مربوط به مؤلفه برنامه ریزی می باشد.